Во октомври оваа година, решивме да ја направиме посебна годишнината од брак, па со мојот сопруг посетивме една од нашите дестинации од соништата – Кападокија во Турција.
Отсекогаш сме слушале за Гореме, култното жариште на летање со балон на топол воздух, но немавме поим за богатствата скриени во другите блиски градови. Така, ја поставивме нашата мисија да ги истражиме сите врвни моменти на Кападокија и да се нурнеме во нејзината магија. Секако, првото нешто што го направивме беше да резервираме возење со балон на топол воздух преку нашиот туристички водич. Знаевме дека тоа е нешто што мора да се направи во Кападокија и одвај чекавме да ја доживееме магијата на нашето возење со балон со топол воздух.
Следното утро се разбудивме во 5:30 часот наутро, неверојатно возбудени. До 6:00 часот, бевме во нашиот автобус и се упативме до местото за полетување во Гореме. Исчекувањето растеше како што се доближувавме до местото, каде што го видовме екипажот како го подготвува балонот.
Беше надреално да се гледа како се подготвува и како го надувуваат овој масивен, сино – бел балон. Дури и пред да полетаме, небото веќе беше испреплетено со други балони, кои нежно блескаа наспроти зората. Беше како волшебна божиќна сцена, при што секој балон изгледаше како џиновски украс кој виси на небото. Небото полека почна да осветлува и Соцето срамежливо ѕиркаше позади карпите. Веќе беше 7:00 часот и дојде моментот кога ни дадоа знак да се качиме во нашата кошница, придружувајќи се на групата од 28 други луѓе. Откако сите се сместивме и ни беа дадени инструкции за слетување, балонот почна да се крева. Како што се издигнавме на небото, почувствував наплив на емоции што не ги очекував. Под нас се протегаше навистина убав пејзаж, сончево пространство од самовилни оџаци, долини и далечни планини, сите насликани во меката светлина на зората и светлосино, чисто небо.
Лебдевме на 1800 метри над Земјата во тишина и спокојство. Сите беа обземени од убавината што ја гледавме по нас и во пространство. Тоа беше еден од оние моменти кога чувствувате мешавина од благодарност, среќа и воодушевување, со солзи во очите. Околу еден час бевме дел од оваа неверојатна сцена и се најдов себеси како го држам за рака мојот сопруг, а со другата рака сликам и ги снимам тие незаборавни моменти, благодарна што можевме да споделиме нешто толку убаво заедно, и тоа баш на денот на нашата годишнина.
Кога конечно слетавме, екипажот беше подготвен за мини прослава! Тие отворија безалкохолен шампањ, пуштија музика и ни дадоа сертификати за да го одбележиме ова несекојдневно искуство. Ова беше совршен начин да затворам едно од најволшебните утра во мојот живот.
Во Кападокија, покрај Ѓореме, имавме можност да ги посетиме и другите помали гратчиња наоколу. Секој град и село нуди свој уникатен шарм и атракции, создавајќи разновидно и магично искуство.
Еве како сето тоа изгледаше:
Гореме: Самовилски оџаци од карпи и вонземски пејзажи. Гореме е местото каде што започнува патувањето на повеќето луѓе во Кападокија, и со добра причина. Познат е по својот надреален пејзаж преполн со „бајковити оџаци“ и служи како почетна точка за возење со балон на топол воздух над прекрасните карпести формации.
Во Гореме, може да се посети Музеј на отворено. Ова место на Светско наследство на УНЕСКО беше една од нашите први станици во Кпадокија. Тоа е комплекс од антички карпести цркви и манастири, на некои од нив има фрески кои датираат од 10-от век. Движењето низ него изгледа како да се враќате назад во времето на раната христијанска историја.
Аванос: Занаетчиски центар на Кападокија. На само 10 минути возење од Гореме, Аванос се наоѓа покрај бреговите на реката Кизилирмак, позната и како Црвена река. Овој град е познат по грнчарството, занает кој датира од пред повеќе од 4.000 години. Аванос има уникатна уметничка атмосфера и беше задоволство да се види изработката одблизу. Познат е по својата црвена глинена керамика, која е направена од глина од реката Кизилирмак. Градот е исполнет со работилници, каде што локалните занаетчии рачно создаваат прекрасни парчиња, а можете дури и да се обидете да направите свое дело.
Занишаниот мост во Аванос, е шармантна и уникатна атракција што ги поврзува двете страни на реката Кизилирмак, најдолгата река во Турција. Овој пешачки мост познат по својата малку занишана, но возбудлива прошетка, нуди прекрасен поглед на реката и околните пејзажи. Омилен меѓу локалното население и туристите, мостот комбинира забавно искуство со живописна глетка, што го прави место што мора да се посети додека го истражувате ова место.
Кајмакли: Патување под земја. На околу 20 километри од Гореме, Кајмакли е дом на еден од познатите подземни градови во Кападокија. Кајмакли е фасцинантен – тоа е цел град издлабен под земја, засолниште за древните жители кои го користеле за да се заштитат од напаѓачите. Овој подземен град е еден од најголемите и најкомплексните во Кападокија. Со осум нивоа на тунели под земја, тешко е да се поверува дека луѓето навистина живееле овде!
Само четири нивоа се отворени за јавноста, но тие се доволни за да ви дадат чувство за неверојатните инженерски вештини од тоа време. Од простории за складирање до кујни и вентилациони шахти, тоа е ремек-дело на античката архитектура. Додека талкавме низ лавиринтот на тунелите, се восхитувавме како жителите на градот дизајнирале системи за вентилација и вода за да преживеат под земја. Ова е потсетник за човечката генијалност и приспособливост.
Учхисар: На само 2,4 км од Гореме, Учхисар е познат по високиот замок Учхисар, кој е највисоката точка во Кападокија. Градот е потивок од Гореме, нуди интимна, романтична атмосфера, совршена за уживање во пејзажите со помалку гужва.
Во Учхисар, може да се посети Замокот Учхисар, како и Долината на гулабите. Замокот е највисоката тврдина во Кападокија, а искачувањето до врвот ве наградува со прекрасен поглед на целиот регион. Оттука, можете да ги видите самовилските оџаци, долините и блиските планини – тукa е совршено место за панорамска фотографија на Кападокија.
Во близина на Учисар, долината на гулабите е именувана по гулабарници врежани во карпите. Овие гулабарници ги користеле фармерите за собирање измет од гулаби, кој бил многу ценет како ѓубриво. Денес, долината е популарна по своите живописни патеки за пешачење и интересните карпести формации. Учхисар е полн со древни куќи и цркви во карпи, кои раскажуваат приказни за луѓето кои живееле овде пред векови. Многу од куќите се зачувани, па дури и трансформирани во мали пештерски хотели.
Зошто Кападокија во октомври?
Октомври беше совршено време за нас да ја посетиме. Температурите беа пријатни, со топли дневни температури од околу 15 степени и посвежи вечери со околу 5 степени. Плус со помалку туристи, давајќи му на нашето јубилејно патување уште повеќе лично и романтично доживување. Доволни се четири дена за да се види и истражи Кападокија. Комбинацијата на историја, природна убавина и архитектонски чуда го прави ова патување полно со незаборавни искуства.
Ако патувате во Кападокија, Конија е оддалечена од Кападокија околу 3 до 4 часа возење, што ја прави совршена попатна станица за да ја искусите богатата култура, пред да се упатите кон хипнотизирачките пејзажи на Кападокија.
Конија е еден од најстарите градови во Турција, центар на историјата, културата и духовноста. Познат како дом на големиот суфиски мистик Руми, Конија нуди длабока врска со турското наследство и исламската традиција. Џамијата Селимије, истакната знаменитост во Конија, стои како прекрасен пример на отоманската архитектура. Изградена во 16 век за време на владеењето на султанот Селим II, нејзините елегантни куполи, сложената калиграфија и пространата сала за молитва оддаваат спокојна атмосфера. Сместена во близина на иконскиот музеј Мевлана, џамијата е задолжителна посета за оние кои сакаат да ги истражат духовните и архитектонските богатства на Конија.
Кoга ќе ја напуштате Кападокија, на само 100 километри, се наоѓа Аксарај и прекрасниот каравансарај Султан Хан. Тука ќе го искусите спојот на историјата и убавината што овој шармантен град ги нуди. Изграден е во 1229 година за време на ерата на Селџуците и оваа голема градба некогаш служела како витална станица за одмор за трговците и патниците по Патот на свилата, нудејќи засолниште, безбедност и место за трговија со стоки.
Денес, Султан Хан стои како прекрасно зачувано историско место, прикажувајќи сложена каменодела и архитектура што ве враќа назад во времето. Истражете го неговиот огромен двор, импресивниот влез и спокојната атмосфера додека се восхитувате на изработката на оваа иконска знаменитост. Тоа е совршен спој на историјата и културата за збогатување на вашето патување.
Со посетата на Аксарај, го обележавме крајот на нашето патување. Магичната и мистична Турција не’ остави без зборови. Мислите ни беа полни со убавини и информации, а мобилните телефони преполни со слики и видеа, за да не’ потсетуваат на незаборавните моменти кога ќе почувствуваме носталгија за патување.
Да не заборавиме дека Турција е многу повеќе од Истанбул и крајбрежјето на Анталија. Има толку многу разновидност во оваа држава – од историја и култура до неверојатна храна и уникатни пејзажи. Истражувањето на Турција треба да биде на списокот на патувања за секого, бидејќи тука има по нешто за секого.
Повеќе фотографии и видеа од ова незаборавно патување, можете да погледнете на моите профили на: TikTok, IG и Facebook @sabinna_rossi.
Автор на текст и фотографии: Сабина Кириловски
©patokolusvetot.mk Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон
